[Commentaar]
Zelden is een zuivering zo elegant door het kreupelhout van onze dagbladpers geslopen als die in Indonesië na oktober 1965. Waarnemers spreken van honderdduizenden doden: communisten, meelopers, vrienden van meelopers en gewoon zo maar. Het opbouwen van een rechts(e)staat eist nu eenmaal slachtoffers...
Verolme, ons gristelijk-nationale wonderkind, Verolme repte zich. Hij keek of het goed was. En zie, het was goed. Het was kredietwaardig.
Ook Ooyevaar vloog over. Meester Ooyevaar met een delegatie van Verolmetjes. Men reikte Suharto het kleffe handje van de bilaterale hulpverlening.
Juicht! Het Heilig Sacrament van het Particulier Initiatief is weer boven Jan bij de inlander. En van landhervorming geen sprake. - (K. Zickhardt)
|
|
Auteursrechtelijk beschermd