[Commentaar]
 Wel zelden zal het prestige van een Amerikaanse president zo zijn gedaald als dat van de heer Johnson in de periode van de jaarwisseling. De ganse Amerikaanse pers stond vol met berichten over de ‘credibility-gap’. En mocht zij nog spreken van een ‘tekort aan geloofwaardigheid’, de Franse Monde van 29 december schreef: ‘Er gaat nauwelijks een dag voorbij zonder dat zelfs de meest gematigde Amerikaanse bladen de president of zijn staf betrappen op leugens.’ In Newsweek van 9 januari schreef Louis Harrison: ‘De president mist de stijl en gestalte van zijn voorganger. Hij heeft geen prestige meer.’ In de New York Times verpletterde Harrison Salisbury, van Hanoi uit, twee stellingen van de president. Hij bewees dat deze - als opperbevelhebber der strijdkrachten - wel degelijk woonwijken van de Noord-vietnamese hoofdstad had laten bombarderen, wat Johnson had ontkend. En hij bevestigde, dat de Vietcong een authentiek Zuidvietnamese verzetsorganisatie was, en dat de revolutie in het zuiden geen ‘agressie van Noord-Vietnam’ was. Oe Thant, de secretaris-generaal der Verenigde Naties, verdedigde hetzelfde standpunt op 10 januari.
De nestor der Amerikaanse journalisten, Walter Lippmann, schreef in Newsweek van 2 januari, dat Johnsons aanhang in de Verenigde Staten volgens het opinieonderzoek was gedaald tot 43% en dat het twijfelachtig was geworden of hij in november 1968 wel herkozen zou worden. Studenten van honderd universiteiten dreigden met dienstweigering, als zij werden opgeroepen om mee te vechten tegen Noord-Vietnam, waaraan het Congres geen oorlog had verklaard, of tegen de Vietcong die niet de Verenigde Staten aanviel, maar de dictator van Saigon, generaal Ky. De secretaris en perschef van Johnson, Don Moyers, nam ontslag omdat hij stuitte op te groot wantrouwen van de journalisten.
Het was Charles Roberts, die in Newsweek van 19 december een indrukwekkende opsomming gaf van alle onwaarheden van het Witte Huis, inzake Vietnam, Santo Domingo en de binnenlandse politiek. En zelfs in het Nederlandse parlement (een unicum!) bleek wantrouwen ten aanzien van het beleid van een president der Verenigde Staten. Erger kon het wel niet. - (Co)
|
|
Auteursrechtelijk beschermd