[Commentaar]
De periode van juni tot november 1956 zal niet licht worden vergeten. Het was de tijd van de beroeringen in Polen; van de slepende en ten slotte exploderende crisis, verwekt door de nationalisatie van de Suezkanaal-maatschappij; en van de wellicht nog krachtiger emoties wekkende Hongaarse opstand. Een aantal bijdragen in dit nummer zijn gewijd aan die periode van tien jaar geleden, bezien in het perspectief van het heden. Daarbij gaat het niet alleen, of niet in de eerste plaats, om een reconstructie van opwindende gebeurtenissen, maar om hetgeen deze achteraf hebben betekend voor de ontwikkeling, die uitliep op de hedendaagse situatie. Een aantal persoonlijke oordelen over ‘toen en nu’ zijn daarbij gevoegd. Deze beschouwingen en ontboezemingen beogen geenszins een definitief oordeel te vellen: hoe zou dit kunnen inzake voorvallen die door de meeste tijdgenoten zo intens zijn meebeleefd, dat ze ook nu nog niet zonder emoties in het bewustzijn kunnen worden teruggeroepen? Bovendien is een afstand van tien jaar onvoldoende om zulk een oordeel uit te spreken. - (Red)
|
|