De Gids. Jaargang 129

[Vers over de dood]

ARM is de grens van leven, sterven bloeit
over de graven heen.
Van altijd minder kansen een bewoog,
dood zo lief dat zij ging leven.

ONDER bomen ruist de dood,
rekken zich de doden,
dommelend gegil onder gebochelde wind,
tot in de parken waar de maan kraait in zijn vijver.

Chr.J. van Geel