[Commentaar]
 Historie in citaten: waarom niet? Woorden zijn daden.
Le Monde, 25 januari: ‘De grootste oorlogsbasis van Azië zal binnen zeven maanden gereed zijn gekomen langs de rivier van Saigon, bij Bien-Hoa, voor de deur van de hoofdstad. Een prachtige maritieme basis wordt gebouwd in de baai van Cam Ranh. “Het zal de grootste worden van het Verre Oosten, binnen vijfjaar”, zo zei mij een Amerikaan op een verantwoordelijke post. “Wij zullen hier over vijf jaar nog zijn, over tien jaar, als het moet over twintig jaar.” Een ander, sprekend over de baai van Cam Ranh: “Dat wordt een basis met de afmetingen voor onze Pacificvloot. Wij zullen er nog zijn over twintig jaar, geloof me.” Een derde, die commentaar gaf op het “vredesoffensief” van president Johnson, verklaarde: “Vertrekken? Dat is ondenkbaar. Wij zullen pas vertrekken als wij dit land voldoende hebben schoongeveegd, beschermd, herbouwd, opdat het vervolgens beschut is tegen gevaar”.’ (Reportage van Robert Guillain)
Associated Press, 20 januari: ‘De Amerikaanse minister van defensie, Robert McNamara, heeft het Amerikaanse Congres gewaarschuwd dat de Verenigde Staten nog meer troepen naar Zuid-Vietnam zullen sturen, als de activiteiten van de Vietcong worden verhoogd. Het aantal gesneuvelde Amerikanen is gestegen tot 1750. Per maand wordt in Vietnam door de Amerikaanse land- en luchtmacht voor 210 miljoen dollar (756 miljoen gulden) aan munitie verschoten of aan bommen uitgeworpen. Verzocht is voor het lopende belastingjaar 2100 miljoen dollar (7560 miljoen gulden) extra ter beschikking te stellen voor munitie.’
Der Spiegel, 24 januari: ‘Het verklaarde doel van de tot nu toe grootste aanvalsoperatie der Amerikaanse strijdkrachten tegen de Vietcong is, met inzet van 8000 soldaten, 200 helikopters, bombardementsvliegtuigen, tanks en artillerie: de verdrijving van de tegenstander uit zijn steunpunten, volledige vernietiging van zijn bases voor de terugtocht, en van zijn voorraden.... Bombardementsvliegtuigen van de eilandbasis in de Stille Zuidzee Guam legden een bomtapijt. Parachutisten vernietigden alles wat nog overgebleven was. Zij staken de hutten in brand, rookten tunnelsystemen uit met gas, dat weliswaar wordt beschreven als “niet-dodelijk” maar waarin toch een Australische soldaat stikte ondanks zijn gasmasker. De Amerikanen lieten de tunnels in de lucht springen, verbrandden rijstvoorraden, vergiftigden boom- en veldvruchten met chemicaliën en doodden waterbuffels, runderen en varkens. De “operatie-Crimp” maakt deel uit van de strategie der verbrande aarde, die toegepast zal worden op alle Vietcong-bases.’ (Noot: de Vietcong controleert tachtig procent van het land. - C.).
President Johnson, 12 januari: ‘Wij zullen in Vietnam blijven zoals wij zijn gebleven op andere plaatsen waar moeilijkheden waren. Wij zullen blijven omdat het Vietnamese volk zijn leven en onafhankelijkheid heeft gebouwd op onze plechtige beloften, dat het niet zou worden uitgeleverd aan de wreedheid van zijn vijanden.’ - (Co)
|
|
Auteursrechtelijk beschermd