De Gids. Jaargang 129

[p. 103]

Frank Diamand

Stelling over entropie
ongeveer zo: ieder systeem
gaat achteruit in energie
of blijft (hooguit) gelijk.

Sommige astronomen verwonderen zich
dat niet al lang alles pulp is.

Het gebeurt nooit of praktisch nooit,
lieve correcte mathematen,
dat bij een aardbeving uit blokken
steen en ijzererts
een huis ontstaat met douche en
bruynzeelkeuken enzovoorts.

Maar ergens in een kast van het heelal
trekken de moleculen zich nergens iets van
aan en maken eiwitten.

denken wij even
aan het kinderloos echtpaar,
dat de dokter bezoekt:
hij heeft te veel suiker en zij te veel van bovengenoemd

spul

de prognose voor kinderen is slecht,
maar oh, die voor schuimpjes!

Bij het knutselen
aan het ideaal kanon
construeerde Wiener een feedback.
Later naar analogie
noemde de gelovige
de tegenkoppeling die moleculen ordent, God.

Maar nergens staat:
‘elders, waar het nu sneller
slechter gaat,
werkt Lucifer’,
want aan een wet die opgaat,
hecht niemand - en terecht! -
betekenis, laat staan een naam.
Echter voor Hem die orde schept,
staan wij - ik zou er moeten staan -
in sjoel,
en horen wenend het g-moll kwintet.