De Gids. Jaargang 128

[p. 74]

Gerrit Kouwenaar
Gedichten

Korter dan de nagels
van een zoon geleden
was een vader
jarig op deze dag

ik gaf hem een kus
aan mijzelf spiegelde
mijn naam aan de zijne, haast ruikbaar
opnieuw of nog steeds
deze ondeskundige dankbaarheid
voor de schaduw van morgen

er is niets gebeurd
dan wat hetere koelte, zeker
het licht werd lichter, maar links
ligt amerika, rechts japan

cadeautjes rinkelen krabben knarsen

versneld gezien ontvel
ik met lappen -

Ik weet het nu zeker, zeker-
heden zijn wat achterwaarts ligt
bedorven voetstappen, volstrekt
onbelangrijk want
wat een gesnik

dit in de trein, zo bot
dat het mes mompelt blinkt bromt.
om vlees te snijden. en brood.
en vlees allicht.

het doffe land als een wond
schift ratelt schaft
de schilderkunst af.
het bedachte penseel knapt.

Ik heb iets zeer totaals onderhanden
bv een slachtkoe di
een speelgoedrevolver die een dode opwekt
maar veel dover lammer gevoellozer dus
concreter/ik schrijf gvd
geen wartaal, brilloze ziener
taal blindeman taal

u lieve lezer denkt nu: ik
uiteraard ik
zoek liever
zoek tijdens dat eindeloze welvarende onweer
de weliswaar stinkende
maar knusse en warme schaapskooi
of
de politieke cabarettekstschrijver, die zo leuk
ironisch uit de hoek kan komen, vlijmscherp
en hekelend, zeer zeker, maar nochtans
zonder ooit grof te worden, en ogod zo menselijk: mijn gade
perst even mijn dinner-jacket en ik
ik trek erop uit met veldfles en botaniseertrommel

ik bedoel dit hoewel woorden
als steeds en vanouds tot op de laatste
banketletter uit de lucht komen vallen
ik bedoel
het stáát hier: iets
zeer totaals dus, waar zelfs de zwartste
ministerpresident niet van opkijkt, waar zelfs
de geelste journalist zijn interview
met ondergetekende niet voor ontkleurt

maar waar zo aanstonds de zetmachine natuurlijk
bij wijze van spreken
natuurlijk op kortsluit: kip
ik heb je: smakelijk eten -
kortom zoals ik voor jaren al stelde:
een grapje dat mag dus
het omgekeerde -

[p. 75]

mijn horloge is stuk

 

Totaler

 

het gedicht al eeuwen een berg

 

tastbaar natuurlijk maar tevens te ver

 

te omvangrijk soms ook: steen eten

 

doet tanden breken/kortom

 

een vleesloos gerecht

 

 

 

ik zeg u opnieuw beminde

 

kever inwendige meeëter mede

 

mens zogeheten, die ik

 

begluur betrap omhels en vernietig

 

verraad aan mijzelf

 

ik zeg u ik ben

 

 

 

niet voor en niet tegen

 

maar het wordt 7 uur 8 uur 9 uur/naarmate

 

bij tienen nadert bazelen

 

steeds meer afspraken in mijn agenda:

 

de wereld van de verlamde is groter, maar ik

 

ik vaar naar de verenigde staten/ik ben

 

niet voor en niet tegen

 

 

 

hooguit beproef ik uw goud

 

nog proefbaar in dit

 

ontledende rottende objekt te roesten

 

te poetsen te verontrusten tot het

 

onaanzienlijke stof van een blik, bij voorkeur

 

met terugwerkende kracht -

In dat dikke schoolschrift vol namen
hoorde ik roepen, al leek
het meer piepen in doodsnood, haast tien
jaar geleden, het was
een bevroren bussumse nacht, u mag
dat best weten, ik sliep
maar werd wakker, viel met een smak
in de geleende turkse pyjama
die ik later zou roven: oh lieflijk
moordend gebit, het oog thans ziende
het lijk van een tedere poetsdoek

blond maar dropzwart lag ik, zojuist
afscheid genomen hebbend
van vrijwel alles

mijn fiberkoffer zo dimensieloos en inwendig
als grootvaders gouden horloge
te groot om een lijk te bevatten
glansde mismoedig
in het hemelse braaksel eens 20-kaars osrams

ach wat een geluk, de versmade me-
vrouw zojuist haar moeder geworden in dat
met onzichtbare blauwe soldaten bezaaide
freudiaanse dal tussen welige heuvels

de afwezige jongejuffrouw blozend
in het dorpscafé, bloeiend
tussen gokautomaten, bevend
van zulk een overbodige keuze, toen al vervagend
in deze zelfde seconde te zamen met
de ruïne van brederode, stom en
stomdronken, zo'n haast besneeuwde
warme cocon met tomaatrode helmhoed

alles was over alles begon

wat een geluk: dit scherpste mes
door het levendste vlees, beeldloos, want jezus
die doodsgrote fiberkoffer
met de kleine van dale en zeuventien zakdoeken

ik denk/word makend
veroorzaakt -