De Gids. Jaargang 125(1962)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 274] [p. 274] A. Marja Gedichten Wit worden Aan N. Blans De leugen is nooit de leugen apart was hij zwart we herkenden hem al op tijdafstand we hoefden niet zelf wit te worden van woede als hij ons raakt in de buik of op welke plaats we hem voelen - de leugen is altijd de waarheid min iets of plus iets er zwiebelen haakjes omheen die haken waar ze ons raken die trekken aan de wortels een emotionele algebra vol ontbindende factoren van waar moet je blijven als plus niet pluis is en min te min om mee te werken - er is altijd een uitvlucht een grijs nevelig nulgebied waar wiedoetmewat kan bewijzen dat a best 2a kan zijn dat de Heer zijn zegen gebiedt waar lulligheid woont i.p.v. liefde dat je uitgewogen kunt balanceren terwijl je voortdurend nog struikelt over je eigen navelstreng - [pagina 275] [p. 275] maar waartoe meer elementaire wiskundelesjes om dit belijdenisje van ons geloofje smeuïger te maken - we hebben onze tijd nodig we zullen onze buikspieren versterken we moeten blijven studeren geloven hopen bidden met het oordeel waarmee wij oordelen worden wij geoordeeld daarvan wit wordend noemen wij plus plus min min en weten dat de waarheid ons zal vrijmaken. [pagina 276] [p. 276] Hartpatiënt Voor dr. J.J. Buskes Dat ben ik ook dat is nou niet zo lollig acute cyanose kan optreden roze schuim worden opgehoest de schuimpjes uit het winkeltje van vrouw nombden een halfje een handvol waren ook eer bitter dan zoet wat wil je zo is zo begint het leven - hoe het eindigt - de pijn kan gaan stralen onder het scheren het autorijden het bukken en vergeet niet bij het vrijen kalm aan doen de grote hartstocht zet je maar op papier voor haar is het niet zo leuk meer - de trap doen we stap voor stap de manke buurman van tachtig snelt ons voorbij we kijken hem na als een kosmonaut hij is wat dement daarom grijnst hij triomfantelijk achterom - van tijd tot tijd maakt de dokter een cardiogram dat wil zeggen de diacones met het lieve rimpelgezicht en het toontje [pagina 277] [p. 277] van suja zoet maar dag knaapje houdt het hem voor hij zegt geen reden tot ongerustheid natuurlijk je wordt geen tachtig en niet hup achter de tram aan die je nog hoopt te halen zoutloos is toch wel beter en veertig piek liefst contant - ik ben het dus ik weet er niet over ouwehoeren mijn vader hijgde zich dood maar het kan ook lekker gauw - ben ik bang ik ben eerder kwaad dat ik mij niet kwaad mag maken het gaat me aan mijn hart ik zal het nu niet lang maken het gaat me o dag meisje heus heel aardig de laatste tijd. Vorige Volgende