De Gids. Jaargang 125

[p. 386]

Lizzy Sara May
Gedichten

Een dag voor wilde eenden
schreeuwend ontwijken ze de
knappende kaken der krokodillen
als een houtvuur brandt de wereld
zelfs de noordpool smelt
maar hun driftige veren
hun sturende staarten
ja hun pure snavels
bewijzen de barometer

elke horizon heeft zijn
vaste punt voor projectie
er zijn nog redenen
voor wilde eenden

wie draagt er nog een lendendoek
om zich te ontkleden
wie een wandelstok om
polders te zien
want aanwijsbaar is slechts wat
onzichtbaar en naadloos is gelast
werkelijk
er moeten nog redenen zijn
voor wilde eenden

en terwijl de maan draait
als een opgewonden klok
en wij bewonen de planeet
eeuwig schuddebollende neezegger
met naaimachines en kikkers

[p. 387]

 

vogelverschrikkers en vers

 

gestreken zakdoeken

 

vliegen de wilde eenden

 

schreeuwend

 

met gestrekte kokhalzen

 

de zon tegemoet

zit in je hoek en kijk
acteurs met slagersmessen
komen van rechts
en links de afgerichte
stierekoppen
gescheiden door een spanningsdraad
werpt een hand uit de coulissen
klinkers naar het glazen boze oog
drie wimpers zijn drie wensen
scherpgerichte spiesen
een zaak op leven en op leven
een keuze tussen ritueel
en handgeklap

obstakels dampen schijnbaar weg
kielhaken trekken rechters en
hun advocaten langs oud zeer
en overleefde daden
drie wensen zijn drie wimpers
scherpgerichte spiesen
geen duikboot is zo snel
als vloeiend bloed

de bergen worden sneller afgegraven
de dalen werpen angels en houwelen uit
rivieren lozen dood en zaligheid
en alles blijft zoals het blijft

[p. 388]

 

de stilte

 

dik en ongeverfd

 

de erven koud en opgemaakt

 

en ieder kaatst geweld tegen geweld

 

 

 

een aanwas hagedissen sticht wat branden

 

op de spanningsdraad spreken kikkers

 

hun miljoenen veto's uit

 

een kudde buffels speelt hands-up

 

gevolgd door dieven

 

drie wimpers zijn drie wensen

 

oogluikend opgerichte spiesen

 

 

 

zit in je hoek gedrukt en kijk

 

spiralen om spiralen komen naderbij