De Gids. Jaargang 124

[p. 258]

Louise van Santen

Weer was het oorlog...

weer was het oorlog in mijn droom
maar zonder deuren.
ik stond op een verloren trap
en kon van hoger op mij kijken.
ik zag geen leuning langs de treden,
geen grond of zoldering.
ik dacht dit moet een ladder zijn
die diep in mij geslagen
balans gevonden heeft;
ik zag elkeen als lang voorheen,
maar geen wist dat het oorlog was.

In mijn vrede

toen ik ontwaakte was het vrede.
mijn hand wilde je lichaam strelen
mijn adem zocht jouw ademtocht.
ik zag in diepten van je ogen
mijn dood
zich strekken in jouw dood;
jouw leven
in mijn leven staan.
toen ik ontwaakte in mijn vrede
kon ik de dagen niet herhalen
had ik de deur zelf dichtgedaan.