De Gids. Jaargang 123

[p. 184]

Cees Nooteboom
Oerwoud

Het is hier duizend kilometer ver
een kuil in de wereld gegraven
en het is voor niemand, er is nog
niemand geweest.

de bladeren kunnen snijden
een wervelende kolk van dieren jaagt
bovenin en opzij van de bomen
die drinken.

het onzichtbare leven klokt hieronder
en slikt met kelen,
tweesnijdende geluiden breken open
op de lege plaatsen waar het vet van de maan
druipt.

uit het donkere hol schuift de rivier
er brandt een vuur, geel en oranje. de mensen
dansen in deze jagende zomertunnel
zij dansen op het ketsen van stenen tegen stenen
op de adem van hun lichaam door een open steen

het zoete, angstige vlees danst
op een versteende hartslag een versteende adem
ver hiervan blijven de geesten die mensen lusten.