De Gids. Jaargang 123

[p. 183]

Cees Nooteboom
Middag

De middag hamert in de struiken
in de lome aderen van het water kloppen de kikkers
wie loopt er in het bos?

ik heb het niet gezien.
nooit kan ik zien hoe ik wegga en terugkeer
in datzelfde brandende huis
waar de wind zucht en sterft.

in de warme plooien van de duinen
is de zon van heet zand, schroeit,
overal brand ik mij aan helm
en snijd me
het valse landschap kirt en giechelt

donker zijn de putten van het bos
aan een ketting van veren wordt de moordenaar herkend
ik speel, ik speel in de middag
een verandering is niet een verandering in kleuren.