De Gids. Jaargang 123

[p. 3]

Victor E. van Vriesland
Existentie

Ἡ ψυχὴ ἄρα ὅ τι ἂν αὐτὴ ϰατάσχῃ, ἀεὶ ἥϰει ἐπ᾽ ἐϰεῖνο φέρουσα ζωήν;
Plat. Phaid. LIV.

Il semble même que Platon ait vu le caractère dynamique que présentait l'altérité de l'autre par rapport à lui-même, puisque, dans certains textes, il y voit l'origine du mouvement.

J.-P. Sartre, L'être et le néant, p. 712.

Carissimae uxori

Soms in den nacht wanneer ik wakker lig
Denk ik aan jou die me als verloren kent
In vreemdzijn, dat voor ieder mensch in 't end
Tusschen ik en de wereld drijft een wig.

Dan schemert 't mijn bewustzijn, weggewend
Nog even voor het inslaapt, huiverig
Bij het heengaan, dat voor altijd in zich
Samenblijft wat ik ben en wat jij bent.

Het is in vrijheid een gevangenzijn:
Ik neem je mee en jij blijft in mij wonen,
Het zijn ontledigend tot het volstrekte.

Als mij de ervaren werklijkheid weer wekte
Zag ik dat we in één leven samenkomen,
Eén en uiteen, en niet te scheiden zijn.