De Gids. Jaargang 123

[p. 77]

Bert Voeten

In hemdsmouwen zit de zondag
onder de parasols,
kauwend en zwetend -
een welvaart met nieuwe bretels.

Tussen de bomen is het dik
van mosselgeur.
De schelpen sperren de bek.
De cider plonst op de tong.

Oorlogend om de tafels
de wespen. De natuur,
onhebbelijk eerlijk, houdt
de angel geslepen gereed.

De zon rijdt als een waanzinnige met ons mee
de hemel een hete uitlaat
blaast de aarde vol droogte.

Tegenliggers bliksemen
als gelakte kogels
in en uit onze ogen.

Op de geroosterde golven
de langswiekende glooiingen
roken dromen van lenig water en gras.