De Gids. Jaargang 122

[p. 109]

J. Greshoff
Het spel der mensen

De smaak van bloed en mispel
De smaak van het genot
Maakt in mijn machteloze mond
Mijn tong loom en bedorven
Tot woorden onbekwaam
Alleen is er 't geluid schrikwekkend
En verrukkelijk en opgestoten
Uit de verloren tijden voor de tijd
En dan begint de stijging
Wreed en snel
En onmeedogend
Als 't mes der wrake

Op het verheven punt der ommekeer
Het wankelen
Dat is de kleine dood
Die een seconde duurt
De laatste hoop van Ikaros
Juist vóór de val begon vergeefs
De val een lijn die onherroepelijk
Getrokken wordt
Van bij de zon tot in de kilste duisternissen

O Eros zonder spraak welsprekend
Met de kreten van het oerwoud
Waarin de dag en nacht
Doorweekt van alle regens die nog niet geregend zijn
Eén worden in een wezenloze schemering
Wij beiden zoeken in het handgemeen
De laatste en hoogste heerlijkheid
De zelfvernietiging
Ons spel van overgave en weerstand
Verrukking en geweld
De moord waaruit vermoorde en moordenaar
Ontwaken met de beate en bête glimlach van
Twee volgezogen zuigelingen