De Gids. Jaargang 122

[p. 325]

J. Greshoff
Van de stilte uit

Geliefde gij
Mijn hoer van Babylon
Mijn onbetaste maagd
Die bedelend langs 's heren wegen zwerft
En in de schande zich bevrijden wil
O Poëzie
O Leven van mijn leven
Kom als uw zolen zijn versleten
Kom als gij van de wereld walgt
Uitrusten in de stilte die
Mijn huis is en mijn heil
En waar gij veilig zijt.
Gesjacherd wordt daar niet
En het bestaan van mekanieken
Is er godlof nog onbekend
Ik zal niet spreken
En verlang niet dat gij spreken zult
Maar gij zult weer vertrekken
En de baan op gaan
Tot iedereen bereid door niemand ooit beroerd,
En ik blijf achter met het bovenaards geluk
En onvergankelijk
Dat gij de gast waart in mijn woning
Die de uwe was altijd en altijd blijven zal
O Poëzie,
Die opstaat uit het slijk der goten
Onaangeraakt en van een witheid die
Witter is dan enig werelds wit
Mijn slet mijn heiligheid
Ik wacht op u
Kom voor mijn tijd voorbij is
Want dank zij u ben ik alleen
Als niemand is omdat
Door u fataal ontvoerd
Ik zelfs mijzelf niet tot gezelschap heb.