De Gids. Jaargang 120

[p. 195]

J. Greshoff
De laatsten

De laatsten uitgemergeld neergezegen
Op schaduwloze vlakten van cement
Hebben, misschien, als kindren nog gekend
Het schijngeluk van vrijheid, zon en regen.

Daar is niets meer van over en Van Gend
En Loos hebben het opgegeven tegen
Een aardbol gladgeschuifeld zonder wegen
Waarop geen zwerver meer met veters vent.

Ergens vergeten staan nog ijl te draaien
Twee, drie machines zonder machinist
De winden hielden lang al op te waaien
Het water, hard en dof geworden, spiegelt
Geen roeiboot meer waar een jong paar in wiegelt:
Het pleit werd tegen hen en mij beslist.