De Gids. Jaargang 119

[p. 428]

Cola Debrot
Afscheid

Voordat een onvertogen
woord aan mijn lip ontglip',
moge Gods mededogen,
het ranke blanke schip

dat vaart naar beet're oorden,
mij voeren in haar ruim,
ondanks de boze woorden,
ondanks liefdes verzuim,

ondanks het stellig weten
dat ik mij embarkeer,
verlangend naar vergeten,
gemunt op wederkeer.

Vaarwel, o liefste mijne,
begeerd zo weergaloos.
Ik zal vast weer verschijnen.
Adieu, lief, voor altoos.