De Gids. Jaargang 119

[p. 339]

Ad den Besten
Postzegels zamelen

Postzegels zamelen in
ruisende grauwe dozen
timbre van stemmen, broze
woorden vol duistre zin

Levenstekenen - nee
naar mij reikende handen
ergens uit wildvreemde landen
haast verdronken in zee

Verre naasten van Ile
Rouad, ik zit te spelen
met uw stikkende kelen
s.o.s. met uw ziel

Hoe dring ik ooit tot u door
dan in deze neurose:
in mijn ruisende dozen
tastend waar ik u hoor

Niets kan ik anders dan
hulpeloos spelen blijven
dan dit briefgedicht schrijven
dat niet verzonden kan

zolang ik nog mis
't zegel, die hoogste-waarde
kop - de koning der aarde
watermerk - een vis.