De Gids. Jaargang 119

[p. 340]

Ad den Besten
Eenmaal te worden verstaan

Eenmaal te worden verstaan
zoals men zichzelf verstaat;
leven, in angst begaan.
waar de dood op staat;

ergens een eiland waarop
de branding staat van het lot
- flessen, de ziel in top
hout, een geteisterd vlot.

Maar wie mij zo verstaat
die ben ik vreemd voortaan:
het water dat mij omstáat,
dat vaag zijn kusten slaat
houdt ons bij elkaar vandaan.

Eenmaal te worden verstaan
op het scherp van de huid,
desnoods door het mes dat stuit
op het schaambeen van mijn bestaan.

Dan zou ik, die wond nog vers,
met jou verzoend zijn en goed -
Liefste, er zit al bloed
aan de lendenschort van dit vers.

Maar ik weet dat het niets beduidt:
jij opent zonder die prijs
voor mij weer het paradijs;
je bent veel te week aan mijn huid.

Je bent zo voorbarig als God.
Het mes wordt roestig en bot.