De Gids. Jaargang 117

Willem Brandt
Binnenlanden

Hier is het leven eeuwenlang vertraagd,
apen en krokodillen bleven slapen
ver na de schepping en de vogels gapen
vandaag als eerst zo juist daaruit ontwaakt.

Bladergeritsel, snuivend neusgeluid
verraden huiverend het flanken schuren
van vreemde praehistorische figuren,
dreigend geschuifel van geschubde huid.

Ver binnenwaarts in een verborgen kraal
lispelt een volk zonder herinneringen,
dat van geen eind weet noch begin der dingen,
zijn dode onbegrijpelijke taal.

Gifslangen slissend door de humuslaag,
oer-ogen door de takken naar beneden:
angstblik van honderdduizend jaar geleden. -
Het zijn mijn ogen en het is vandaag.