De Gids. Jaargang 117

[p. 241]

W.J. van der Molen

Er staat in de kamer geen tafel.
Ik moet liggende liggen eten,
staande staan te herkauwen.

Ik zou een paard willen zijn,
Er mochten dan honderden vliegen
overal zomaar gaan zitten.

Wanneer ik dat paard zou zijn,
zou ik geen staart willen hebben
en mij trainen in gevoelloosheid.

De paarden haten haast niet.
Rondom een tafel van gras
zitten zij dicht bij elkaar
onder de lamp van de bomen.

Zij zijn zo huis'lijk, haast bang
voor de wind, de dauw die gaat komen.
Hun staart houdt de regen tegen;
zij gaan alleen samen uit.