De Gids. Jaargang 115

[p. 327]

C. Buddingh'
Ten leven opgeschreven

De navelstreng valt in het vuur van de tijd
met een regen van zwarte sterren
voorbij de heuvels van heliotroop

het geweten ontwaakt
op de grens van wil en verval
het sluit zich aan bij de zorgen der mensen
en de kindren van kikkerdril

het is er voortaan als water en vuur
als een gordel van dennebossen
tussen de vlakten der verzoeking
en de stad van de Chirico

en ik ben er zonder meer
zo maar een mens die niet beter weet
die de dood nooit zal accepteren
en zeker niet als verjaardagsgeschenk

tellurisch maar zonder overdaad
met de nadorst van dertig zomers
met vier handen van overtuiging
en een voetstuk van cariljons.