De Gids. Jaargang 115

[p. 277]

Pierre Kemp

's Nachts kan ik wel van dansende konijntjes dromen
en aan de exclusiefste bloemen voelen,
maar ik zie daar een mens gaan tussen de bomen
en met zijn voeten in de gevallen blaren woelen.

Vorst hij naar zijn komend lot gelijk
ik, als ik daarvoor in het luchtgrauw kijk?
En meent hij, dat het aan de andere kant
van de bladeren staat geschreven,
hoe we, als wij straks ingaan tot het Andere Land,
daar kunnen leven?

Neen, ik twijfel van hieruit geen ogenblik,
die mens daar wil eeuwig-blijven, als ik.

Een nauwelijks welvende lijn
beheerst de stilte en ik wil
in het komende samenzijn
niet anders zijn dan stil.
Ik heb zulk verlangen mij liefst niet te roeren.
Ik zoek een rustpunt, waar ik wil zitten loeren
als een Kat van het Niets op de Muis van de Tijd,
want die ben ik graag kwijt.