De Gids. Jaargang 114

[p. 361]

H.J.W.M. Keuls
Rondeelen

Nimmermeer zal ik genezen
Van uw handen, van uw oogen,
Van de lippen die bedrogen,
Van uw trillend, vliedend wezen.

Naar mijzelf teruggewezen
Werd ik van de smart bevlogen,
Tot ik niet meer kon genezen
Van uw handen, van uw oogen.

O visioen in mij gerezen!
- Werk'lijkheid of droomvermogen? -
Houdt gij zoo mijn hart bewogen,
Dat ik moet den vrede vreezen?
Nimmermeer zal ik genezen.

Ergens hebben twee elkaar geraakt
Zonder zelf te weten hoe en waar;
Was 't een vluchtig woord, een ijl gebaar,
Dat hen tot verdwaasden heeft gemaakt?

[p. 362]

 

Door een ongekenden god bewaakt

 

Zwerven zij en voelen geen gevaar,

 

Ergens hebben twee elkaar geraakt

 

Zonder zelf te weten hoe en waar.

 

 

 

Nimmer zijn zij uit den droom ontwaakt,

 

Altijd vreemden blijvend voor elkaar,

 

Maar de droom verhief zich blank en klaar,

 

Tot bijna vergetelheid volmaakt.

 

Ergens hebben twee elkaar geraakt.

Zooveel werd mij ontnomen,
Zooveel werd omgebracht,
Dat aan den blinden nacht
Ik niet meer kan ontkomen.

Waar schimmen samen komen
Betrek ik nu de wacht
Met wat mij werd ontnomen
En wat werd omgebracht.

Doch dan zink ik in droomen,
Vragend wat mij hier bracht;
Omdat de tijd verzacht
En doet als water stroomen
Al wat mij werd ontnomen.