De Gids. Jaargang 113

[p. 433]

L.Th. Lehmann
Paarden

I

Het paard slaapt in fluweel
en beweegt als hij droomt
van ruiters.
Door zijn grote ogen
kijkt de dag naar binnen
en ziet niets.

Ik groet in zijn stal
het donkere paard
en breng hem in 't licht
als mijn schaduw.
Waarom en waarheen?
vraagt het paard.

Ik zeg tot het paard:
Ik ben koud,
maak mij warm.

Het paard hoort mij niet
en verwarmt mij.

II

Tussen het gele zolderlicht
en het gele stro
kijkt de schimmel mij aan
met fluwelen ogen
in een hoofd van glas.

III

Niemand heeft ooit een paard geschilderd,
wel tafels met staart
die roodrokken dragen.
Of in veldslagen
een beest dat verwilderd
bijt met zijn lippen
en niet als een paard
met zijn neus en zijn tanden.