Wie was de eerste Minister-President?
In zijn interessante bijdrage in het vorige nummer van De Gids over 1848, ‘De geboorte van het Minister-Presidentschap’, stelt Dr E. van Raalte, dat, als eerste, ‘Dr Beel onbetwistbaar en nu voor iedereen duidelijk zichtbaar als een Minister-President pur sang..... ging optreden’. -
Hierin volgde hij echter het voorbeeld van Prof. Schermerhorn. Op 10 November 1945 is het oude reglement van de Ministerraad van 1905 vervangen door een nieuw, modern reglement. Daarin wordt voor het eerst de voorzitter aangeduid als Minister-President. Deze heeft bepaalde bevoegdheden: voor zaken bij welke het algemeen regeringsbeleid geacht kan worden betrokken te zijn, wordt met hem overleg gepleegd; hij is voorzitter van de vaste colleges en bijzondere commissies uit de Raad. Prof. Schermerhorn werd toen de eerste minister-president.
Zowel tijdens Prof. Schermerhorns als Dr Beels Minister-Presidentschap heb ik in de Kamer aangedrongen op de instelling van een Ministerie van Algemene Zaken, dat nu de coördinerende taak meer manifest zou kunnen maken, en derhalve meer zin had dan voor de oorlog, toen het Minister-Presidentschap nog niet bestond. Prof. Schermerhorn bleef leiding geven van zijn Kabinet uit, tevens als Minister ‘belast met de Algemene Oorlogsvoering van het Koninkrijk’. Dr Beel bleef aanvankelijk het Minister-Presidentschap combineren met Binnenlandse Zaken, doch op 11 October 1947 kwam het toch tot de instelling van een Ministerie van Algemene Zaken, waarvan hij zelf de leiding nam. Er bestond toen reeds twee jaar een Minister-Presidentschap.
M. van der Goes van Naters
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd