De Gids. Jaargang 109

[p. 2]

Fragment

In de nacht ben ik opgestaan,
heb mijn kaarsje aangedaan
en de pen genomen.
Half nog in droomen,
gekoesterd in mijn warme bed,
heb ik op papier gezet,
wat me speelde door de geest:
een intiem en nachtelijk feest
tusschen mij en mijn gedachten,
die in deze lange nachten,
in de half-waak rijklijk bloeien,
gracielijk als nimfen stoeien.
Of, als stoet van vage schimmen,
opdoemen aan verre kimmen,
- 'n karavaan der grijze kusten
van het neevlig Onbewuste -
schuiflig naadrend..., weer verdwenen,
als ze even zijn beschenen
door een glimp van het verstand,
naar hun eigen schemerland.

Maart 1945

Marg^a. C.v.d. Werff