De Gids. Jaargang 109

[p. 1]

[Derde deel]

Kinderen

En overal klonken klokjes: ‘Luister, luister’,
en overal zonken vlokjes, als gefluister
uit grijsgeworden luchten. En nu droomen
er droppels aan de kristallijnen boomen

en putten in de sneeuw. En hoor, nu ruischt er
een regensluier langs met zilveren zoomen
en trekt voorbij en even later suist er
een zuchtje van de wind. - Het is gekomen:

Dit is het kind, het zich-nog-niet-bewuste.
En waar de wilde wolken vaart verminderen,
waar in de dauw de nevel de aarde kuste,
stuiven ze aan over de aard' de kinderen,
in schemer van gevoel en van gedachte
geboren, toen de godheid even lachte.

C.W. Sangster-Warnaars