De Gids. Jaargang 108

[p. 1]

[Tweede deel]

Romance van Doña Alda
(XVe eeuw)

Roelands liefste, doña Alda,
Leefde in de stad Parijs,
En zij had driehonderd maagden
Tot gezelschap in haar huis;
Alle in eendere gewaden
Aller schoeisel even schoon
Allen zaten aan een tafel
Allen aten eender brood;
Allen, maar niet doña Alda
Want zij was van hooger staat.
Honderd weefden fijne weefsels
Honderd sponnen gouden draad
Honderd speelden instrumenten
Doña Alda tot vermaak.
Op 't gezang der instrumenten,
Sluimert doña Alda dra,
Sluimerend is zij gekomen
In een droom als lood zoo zwaar.
Zij ontwaakte in haar angstzweet,
Groote angst was 't, die zij had
En zij ging zoo luidkeels schreeuwen
Dat men 't hoorde in de stad.
Hier spreken thans hare maagden
Let wel wat zij zeggen gaan:
- Ach wat is er dan, señora,
Wie heeft er u kwaad gedaan?
- Ik droomde een droom, o maagden
Die mij weegt als lood zoo zwaar,
Ik was in een woest gebergte
Gansch verlaten was het daar,
Hoog boven de hooge bergen
Zag ik er een havik staan,

[p. 2]

 

Op haar schoot een kleine arend

 

En viel haar moorddadig aan.

 

De havik, met vele zorgen

 

Borg ik onder mijn gewaad,

 

De arend met wilde vlerken

 

Joeg haar na onder mijn rok,

 

Met de klauwen haar verscheurde

 

Met de snavel dood haar stak. -

 

Hier spreekt een der kamenieren,

 

Let wel, wat zij zeggen gaat:

 

- Deze droom, lieve señora

 

Spreekt toch zeker niet van kwaad

 

Want uw bruigom is de havik

 

Die thans in den oorlog staat

 

En de arend zijt gij zelve

 

Die met hem te huwen gaat

 

En die berg de hooge kerke

 

Waar gij eens ter bruiloft gaat. -

 

- Als het zoo is, kamenierske,

 

Met goud loon ik het u dan. -

 

's Anderen daags vroeg in den morgen

 

Kwamen vreemde brieven aan

 

Die van binnen donker waren

 

Want het bloed kleefde er aan,

 

Haar heer Roeland was verslagen

 

In den slag van Roncesvalles.

 

 

 

J.W.F. Werumeus Buning