De Gids. Jaargang 107

[p. 65]

[Nummer 2]

De vogel

Voor A. Roland Holst

Hij is een late vogel, die blijft zweven,
en die zich, hoe dan ook, niet vangen laat,
maar stijgt omhoog, en zie, zijn wiekslag gaat
tegen de wind, en wordt niet afgedreven.

Het land wordt klein, het is hem vreemd gebleven.
Een vreemde vogel sterft niet in een straat.
Maar zwevend boven zee, waar branding slaat
wordt in de lucht zijn laatste lied geschreven.

Een witte vogel in de zwarte lucht.
Dit is het teken. En de wraak van eeuwen
gaat zich voltrekken in zijn witte vlucht.

En bij zijn dood zal ook zijn lied versneeuwen:
Een laatste vlok treft mij, die ik beducht
het lange strand afdraag, omkringd door meeuwen.

F. Lulofs