De Gids. Jaargang 106

[p. 68]

Uit:
Portuguese sonnets
van Elisabeth Barrett Browning

Geliefde, mijn geliefde, als ik bedenk
Hoe ge in de wereld waart een jaar geleden,
Hoe 'k eenzaam zat, geen enkel spoor van schreden
Speurde in de sneeuw, de stilte door geen wenk
Van u, geen enkel woord doorbroken zag,
Doch 'k al mijn keetnen telde, alsof uw hand
Hen nimmer kon doen vallen, of hun band
Mij eeuwig knellen zou, zoo peinzend mag
Ik drinken levens wonderkelk. O wonder
Nimmer bij dag of nacht het vaagst vermoeden
Van woord of daad van u, nooit ooit bevroeden
Hoe gij de lente zaagt, wanneer ik onder
Het wit der bloesems stond - zijn atheisten
Zoo dwaas niet, die Gods Zijn nog nimmer gisten?

Annie J.M. de Vries