De Gids. Jaargang 106

[p. 133]

Simpel spel

Zich één dag weer het kind te weten,
dat met een stuk geslepen glas
onder den hemel heeft gezeten
op straat, en dat gelukkig was.

O spelen met de hooge zon:
het glas was veilig in mijn handen,
en alles wat ik vinden kon
heb ik verwonderd laten branden.

Zoodat ik mij van 't simple hier
èn 't licht een eigen wereld schiep:
zon, veters, blaadjes en papier.
En 's avonds was ik moe, en sliep.

Al wie Gods kleine dingen mint
mag met hen spelen in het licht
en spelend sterven als een kind....
Ik speel, ik sterf, ik speel, ik dicht.

Jacques Idserda