Stem uit de redactie
Elsevier's Maandschrift.
- In de couranten stond het bericht te lezen, dat Elsevier's maandschrift met ingang van dit jaar voorloopig niet meer zal verschijnen. De uitgevers, zoo las men, zagen geen mogelijkheid aan de moeilijke huidige omstandigheden, de prijsstijging van het materiaal, het verlies der Indische abonné's, het hoofd te bieden.
Wij betreuren het verdwijnen van Elsevier in hooge mate. Het had in ons land zijns gelijke niet. Met zijn rijke illustraties en serieuse artikelen over schilderkunst sprak het den Nederlander aan, en wel juist op het gebied waar hij een zintuig voor kunst heeft. Zoo kwam het in huizen waar andere tijdschriften zich minder gemakkelijk toegang verschaffen. Daarbij bevatte de letterkundige rubriek, behalve critische kronieken door redacteurs en vaste medewerkers, veelal jong werk. Talrijk zijn de later bekende schrijvers die hier debuteerden. Zoo was Elsevier met zijn merkwaardige samenstelling van rijp oordeel aangaande gevestigde kunst en ruim hart voor belletristische pogingen, gedurende de vijftig jaar dat het bestaan heeft een ware spiegel voor onze geestesbeschaving. Het zal, in de bibliotheken, nog lang geraadpleegd blijven voor de halve eeuw die achter ons ligt.
Wij betreuren, behalve Elsevier's heengaan, de houding der uitgevers. Om juist op dit moment zich geen bijzondere offers te willen getroosten tot behoud van zulk een kostbaar bezit, stemt tot bittere gedachten. Waarom niet een beroep gedaan op de tallooze getrouwen, wien Nederlandsch kunstleven ter harte gaat? Waarom niet tijdelijk wat minder royaal voor den dag gekomen? Het is dankbaarheid voor het gebodene in het verleden, dankbaarheid die ook den uitgevers geldt, die ons de woorden van spijt bij dit verlies in de pen geeft. Vijftig jaar legt een verplichting op, de verplichting alles te beproeven en tot het uiterste te volharden.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd