De Gids. Jaargang 104

[p. 124]

Besneeuwde stad

Hoe dartel windje stuift de vlokken rond.
Wat leutig schilderij, dat speelse dalen!
Hoor ik de burgerij den sneeuwval smalen?
Die klaagpraat past geen Amsterdamsen mond.

Noemt gij dit weer te guur - zèlfs voor een hond -
Welaan, laat eens uw geest en ogen dwalen
Langs gracht en straat, of troost u aan verhalen,
Waar elk geslacht des winters nieuwe vond.

Maar staakt terstond uw gemelijk gebrom.
Is dit geen lucht die 't Oude Schilderdom,
Verzot op dezen toon, ons zou benijden,

Of dit niet een te zeldzaam tafereel
Dan dat ons onontvankelijk en veel
Te vluchtig oog een aanblik zou vermijden?

Edgar Twello