De Gids. Jaargang 102

[p. 271]

Gedichten

Uitzicht op de Zee

Op dezen duinkam sta ik in het wijde;
de zee verspreidt den witgeschuimden rand
van de uitgevlijde vloeden over 't strand -
en boven mij de blanke hemelweide.

En 't oog betuurt zoo ver de blik kan lijden
aan zeëeneind'r een raadslig oeverland,
dat ziel en aandacht in zijn toover bant,
en lokkend heengeleidt naar de overzijde.

Straks daalt de zon in deze waatren wereld
van goud omvloeid en door opaal bepereld
heenzinkend naar dien verren overkant -

Schenk Zon waar horizonte' uw intocht beiden
aan zwerver-ziel uw lichtend vrijgeleide,
reizend naar ginds - het onbekende strand.

[p. 272]

Aan een slaper

De zoete geest des Slaaps omzwerve uw lokken
en voere uw voet een tooverwereld binnen,
waar donkre geure' omnevelen de zinnen
en blauwe weelde wast aan wingerdstokken.

In schemerdalen luiden wonderklokken,
waar murmelbeken tragen loop beginnen,
in looverschaduw gouden vogels minnen
en dwaze Fauns met schuchtre nymfen jokken.

De zoete geest des Slaaps die droomverloren
door landen wandelt waar geen voetstap stevigt
geleide uw gang langs halfverwischte sporen,

door lang-vergeten uitgestorven steden.
Niets dat den kalmen ademhaal verhevigt -
Blijf daar en wacht: dit is een wereldvrede.

J.D. Bierens de Haan