De Gids. Jaargang 102

[p. 174]

De pensionhoudster

Zij heeft zijn koffer en zijn hoed genomen
en houdt die, blozend en onhandig, vast;
zij staat bij 't tuinhek met den laatsten gast
en rilt: in één nacht dorden alle boomen.

‘Als die weer dragen, zal hij wederkomen?’...
Het huis drukt zwaar, zij denkt aan rent' en last;
groot kaatst de kamer in de spiegelkast,
dan neemt ze 't gastenboek en glijdt in droomen.

‘Gemeente-ambt'naar’, en zijn naam op 't blad
met fraaie op- en nederhaal geschreven:
zij ziet de straten van de groote stad,
waarin hij zonder kind of kraai zal leven.
Een trein fluit lang... Onhoorbaar springt de kat
op 't tafelblad, en gaat haar kopjes geven.

Ed. Hoornik