De Gids. Jaargang 102

[p. 45]

Verzen

In mineur

Nu mij niets aan dit alles meer bindt
ga ik ook maar liever heen.
Op het pad dat ik voor mij vind
zie ik enkel distels en steen.

Maar in haar liefde heb ik geloofd,
merg en bloed van mijn bestaan.
Heb ik die nu mijzelve ontroofd
of ontdeed ik mij van een waan?

Te erkennen te hebben gefaald,
niet eens meesleepend en groot,
is alle winst die ik heb behaald.
Wie weet slaag ik in den dood.

[p. 46]

Tusschen zoovelen....

Tusschen zoovelen genoodzaakt te leven,
omrasterd door dit luidruchtig bedrijf,
en hoorig het oorverdoovend gekijf,
hun listen en meest hun armzalig streven -
is dit alles wat ons werd toebedacht
en waarom monden zwijgen, oogen breken?
Laat af, keer in den stalen winternacht
tot de onaanrandbaarheid der hemelstreken.

Jan Campert