De Gids. Jaargang 101

[p. 123]

Stem uit de Redactie

Het leven in Nederland.

- Dat er een streven bestaat, niettegenstaande de algemeen sterk groeiende nationalistische tendenties in vele landen, elkander te leeren kennen, zoodat velen zich geroepen voelen over hun eigen land en volk of over een, dat zij meenen te kennen, mededeelingen te doen, weten wij allen; het is in de stem ‘Komisch Hoogverraad’ in het vorige nummer van de ‘Gids’ weer eens gebleken.

Wat door den heer Krekel werd gezegd, was van dien aard, dat de lezer met eenigen kritischen aanleg het niet zonder meer zal slikken.

Feitelijk bedriegelijker, hoewel zeer zeker meer te goeder trouw, is misschien een film als die, welke onder den titel ‘Living in the Netherlands’ in de afgeloopen maand haar première in den Haag beleefde en die nu de wereld zal worden ingezonden, om den buitenlander over ons land in te lichten. Niet alleen de argelooze, maar ook de kritische beschouwer, die ons land niet kent, hier ver vandaan woont en ook door zijn dagbladen niet voldoende op de hoogte wordt gehouden, zal door deze film een totaal verkeerd beeld van ons land moeten krijgen.

Want er moge dan bij de première gezegd zijn, dat deze Visonor-Education-film mede gemaakt is om de gangbare meening over onze wooden shoes en windmills weg te nemen, wie toch weer begint met een groot procent Volendam en oude poldergemalen, zal zeker dat doel niet bereiken.

Nederland is een land, dat zich in weinige opzichten behoeft te schamen voor den stand van zijn huidige cultuur. Wil men die aan het buitenland openbaren, dan moet men dat doen, door te beginnen met: het moderne bedrijf, moderne verkeersmiddelen, moderne landaanwinning, moderne architectuur en stedebouw, om daarna, als curiositeit, nog iets van het oude te geven.

[p. 124]

Doch wie volgorde en verhouding omdraait, verschuift het accent van het heden naar het verleden, geeft daardoor een totaal valsch beeld en maakt nauwelijks meer dan.... wat toeristenreclame van het bekende soort.

Volendam, zeilschepen, boerenwagens, windmolens, oude stadsgrachten, enz., in tijdsduur eenige malen zoo lang als 't moderne havenbedrijf, de stoomschepen, auto's en tractors, electrische gemalen en nieuwere architectuur (enkele secunden Mercatorplein enz. en stadhuis Hilversum) ziedaar de verhouding, die door de beloofde inlassching van twee moderne bedrijven in wezen niet zal veranderen.

Bovendien: alsof ons geheele land één wind- en watergeschiedenis is, niets van de Oostelijke provinciën, niets van de heideontginning of de mijnbedrijven, of wat dan ook buiten duinen, dijken, polders en Zuiderzee.

Aan deze inlichtingsfilm zat geen kop en geen staart, in de geheele film zat geen lijn, geen gedachte en geen ontwikkeling; waarbij nog komt dat het fotowerk voor een deel meer dan middelmatig was.

Er werd gezegd, dat aan Nederland de eer te beurt viel, het eerst gekozen te zijn voor de komende serie van Visonor-voorlichtingsfilms, vanwege onze groote beteekenis. Het mag, nu het resultaat zoo mager uitviel, een twijfelachtig voorrecht heeten. Het is te hopen, dat de samenstellers nog veel zullen leeren en dan terug zullen komen, om revanche te nemen.

Voorloopig zal het zaak zijn, wanneer deze maatschappij met haar voorstellingen van andere landen bij ons komt, zich niet te verbeelden van die andere landen ook maar een eenigszins juist of volledig beeld te krijgen.