De Gids. Jaargang 98(1934)– [tijdschrift] Gids, De– Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 152] [p. 152] Monoloog en gebed Indien het een genot is vroegre goede daden zich te herinneren, als men op rechte paden nimmer bedrieglik van Gods macht bij een verbond sluw misbruik maakte, noch de heilge trouw ooit schond, dan zal deze ondankbre liefde u nog geven veel vreugden, o Catullus, in een heel lang leven. Want al 't goede, dat men kan doen of zeggen aan iemand, hebt gij niet slechts gezegd, maar ook gedaan. Dit alles ging te loor bij een ondankbaar wezen. Waarom zult gij u nòg meer kwellen dus om deze? Waarom niet sterk u losgemaakt van haar? en niet afgelegd het door goden ongewild verdriet?! 't Is moeilik een lange liefde vaarwel te zeggen. 't Is moeilik, maar doe het, hoe gij 't ook aan wilt leggen. Dit is het enig heil; zet door en overwin; doe het, hetzij ge kunt of niet; zin of geen zin. O Goden! als gij ooit op 't laatst moment, zelfs bij den dood iemand hebt geholpen in uw medelijden: ziet mijn ellende! - en, omdat ik deed mijn best om rein te leven, redt mij van dees kwade pest, die heeft uit heel mijn hart verdreven de blijdschappen, als een verlamming, die de leden doet verslappen. Ik vraag niet meer, dat zij mij wederliefde geve, of, wat onmooglik is, dat zij kuis wille leven, - maar 'k wens gezond te zijn, deze besmetting kwijt. O Goden, geeft mij dat om mijn godvruchtigheid! (Naar Catullus) Paul Vlemminx Vorige Volgende