De Gids. Jaargang 98

[p. 150]

Verzen

Als strakke vlammen staan in de' ijlen zon
De najaarsbeuken, ritslend op het mos
Valt soms een blad, geen vogelkreet alom.
Een zachte dennengeur stijgt uit het roerloos bosch.

Hoe anders wordt nu, nieuw en zonder pijn,
Het schrijnend leed dat nimmer is gezwicht
En dof en willoos om een uitkomst staarde.
Vandaag is 't of wij niet meer vreemden zijn:
Wij die bewegen in dit glanzend licht,
De stille slapers in de donkere aarde.

[p. 151]

De Hyacinthen....

 

De hyacinthen zijn weg en vergaan,

 

Nog hangt in de kamer haar geur.

 

Toen gij gestorven was, sliep 'k in uw bed,

 

Nog was aan het kussen uw geur.

Jo Landheer