De Gids. Jaargang 98

[p. 52]

Mozes

In Horeb, waar de priester hem Zipora schonk
en waar hij leefde, in rust, zonder verlangen
daar kwam voor het eerst de stem, in gloed van vlammen:
Ga naar uw volk, Ik geef U Aäron.

Hij heeft hen veertig jaar door de woestijn gevoerd;
het heete zand, dat hem de voeten schroeide
werd vruchtbre grond, waarin zijn vreugde bloeide
om 's Heeren zachte hand, die helden voert.

Want dezen God, dien had hij lief gekregen
die tot hem sprak, eerst dreigend, kort en hard
maar later: langer, blijder en zeer zacht
tot hij verstond: ook Hij is mij genegen.

Wie zóó God's liefde wint, die kan de slagen
van hart en handen niet meer met verstand
begrenzen; in diens sidderende hand
wordt de ark van het verbond tè zwaar, tè kostbaar om te dragen.

Toch was de dood beangst en bleef nog talmen
tot vlak voor den zoo lang begeerden dag
en greep eerst toe, toen hij, verrukt en ijlend, zag
naar Jericho, de warme stad der palmen.

Louis de Bourbon