De Gids. Jaargang 98

[p. 49]

Verzen

't Is hoorbaar als een fijne klank waarin
Versailles tegenspeler is van Weenen,
Een samenspel volmaakt wijl Mozart de eene
Partij speelt, de andre Frankrijks koningin.
Wie moet niet denken aan die serenade
- Door Mozart Kleine Nachtmusik genoemd -
Als het behaagziek hof voor het gebloemd
Gazon verlaat de welverzorgde paden?

Zij blijft haar heele leven l'Autrichienne
En Mozart met den Franschen geest verwant.
Die band is 't die Europa overspant
Tot in den tijd van Loménie de Brienne:
Hij was minister vóór Neckèr: 't verschil
Van de twee tijden klinkt in deze namen!
Toen over 't Fransche rijk de stormen kwamen,
Was Mozart's stem alreeds voor immer stil.

[p. 50]

Stroomlied

 

Zij kennen 't allen, die den stroom bevaren,

 

Het diep geheim dat in zijn stilte huist,

 

Zij hooren het, wanneer het water ruischt

 

Als in den tijd toen zij nog kindren waren.

 

 

 

En aan hun reisdoel denken zij dan niet,

 

De lading laten ze in het ruim verscholen.

 

Zij willen liever langs den oever dolen

 

Tot zij de plaats ontdekken in het riet

 

 

 

Waar hij gestaan heeft toen voor 't laatst hij staarde

 

Het landschap in: waar gingen alle wegen

 

Naartoe, nu hém het leven niet meer zong,

 

 

 

Nu hij verdwááld was tusschen zooveel zegen?

 

't Was of een donkre wolk de zomeraarde

 

Beschaduwde, den duur slechts van zijn sprong.

[p. 51]

Bezinning

 

O dat ik eens, al was het maar voor kort,

 

Mijn oogst kon zaamlen, die nu door de winden

 

Naar alle zijden weggestoven wordt,

 

O dat ik eens mij zelf kon weder vinden

 

Zooals wie op een wandling door het woud,

 

Als hij verdiept is in het bloemen-binden,

 

Opeens zijn eigen beeltenis aanschouwt

 

In 't water tusschen 't drijvend geel der linden.

J.J. van Geuns