De Gids. Jaargang 95

[p. 319]

Van vroeger

We waren verliefd,

Maar niet op elkander.

Op de liefde zelf,

Op de een en de ander.

We zagen elkaar

Toevallig loopen -

Jij moest eigenlijk

Postzegels koopen.

‘Het land’ gingen we op.

't Was een avond in 't voorjaar.

‘Een leeuwerik, kijk!’

‘Ik zie 'm niet.’ ‘Hoor maar.’

Ik hield van het land

Met z'n brugjes en slooten.

Nu is dat allemaal

Ondergespoten.

De stad schuift maar op.

‘Ons’ land raakt eronder....

Zeg, weet je het nog?

't Was een wonder.

Wij beiden, bedeesd,

Een jongen, een meisje -

Neurieden vaag

Een heel bekend wijsje.

[p. 320]

 

De zon scheen zacht rood

 

Over onze gezichten.

 

We spraken niet veel,

 

Citeerden gedichten.

 

 

 

We liepen maar raak,

 

Over 't gras, langs de paadjes

 

En vonden terloops

 

Een paar selderieblaadjes.

 

 

 

Die selderiegeur -

 

Is dat zoo bizonder?

 

Je ruikt 'm zoo vaak.

 

En toch was het een wonder.

Hermien Manger