De Gids. Jaargang 92

[p. 40]

Verzen.

De wind staat op en brandt wie
zich eenzaam buiten waagt,
van verre vleugt muziek: geen
die d'aarde meer verdraagt.

En siddrend langs de wegen
wankelt er een, wellicht,
die met zijn smalle handen
bedekt zijn aangezicht,

wijl God, Gijzelve, boven
hem en de aarde saam,
àl stralender en dieper
schrijft Uw juweelen naam.

[p. 41]

Gaat gij mij nu verlaten....

 

Gaat gij mij nu verlaten

 

en keert gij nimmermeer?

 

Waar hale ik dan raad en

 

waar vind ik troost ooit meer?

 

 

 

Dit herte neemt gij mede

 

al waar gij henengaat....

 

Wat blijft er van mijn leden

 

waar gij ze achterlaat?

 

 

 

De regen komt gevaren

 

uit een bedroefde lucht....

 

Mijn blinde oogen staren

 

mijn herte na, beducht....

 

 

 

Agatha Seger.