De Gids. Jaargang 92

[p. 39]

De anderen roeiden 't scheëpje in de haven.¹⁾

De anderen roeiden 't scheepje in de haven
En sleepten 't net met vissen op het land.
Hij, die vóór enkle dagen dood was en begraven,
Zei tans: ‘We houden 't middagmaal daarginder op 't strand!’

Ze zaten aan en geen dorst iets te vragen
Hoewel de vragen brandden in hun hand
En ze' in de Zijne wel de wondeteeknen zagen....
Maar allen wiste': ‘Hij is 't!’ en vóelden de' oude band.

Hij nam de vissen op en desgelijks het brood
En deelde 't uit dewijl Zijn blik hen streelde.
Daar was alleen de zon, en vooglen die kweelden,
Geen hunner sprak één woord: d'ontroering was te groot.

Wijd lag hun wezen in dit zwijgen open....
Sprak óóit 'n middagmaal van dieper rust en hope?

Ben Onie.

1) Uit ‘Opstanding’ in een eerdaags te verschijnen bundel ‘Verzen aan God’.