De Gids. Jaargang 92

[p. 38]

Zeedamp aan de haven.

Vaag rond de pieren, in den damp begraven:
chaos van kolkend water, wervlend schuim;
dondrende branding, woest, bestormd de haven,
en dervend loert der elementen luim.

Ondeerbaar hoog, in sterk gestel van staven,
loeit koopren misthoorn, daavrend door 't blind ruim,
waar ginds in doolvaart, vloeds weerlooze slaven,
vreesachtig koersen, vordrend duim voor duim.

Onder den hemel schuiflen ramp en dood
daar water, lucht en wolken duister mengen,
tot 's werelds oerbeeld, Gods onpeilbren nood.

Titanisch doemt ter zee, ontkomen, òp,
log scheepslijf, zwarte pijpen, spitse stengen,
en vaart naar binnen, helle vlag in top!

A.J.D. van Oosten.