De Gids. Jaargang 92

[p. 177]

Open raam.

Door lente's nachtelijke zaal
Zong klagend-ijl de nachtegaal.
Met mijne handen, bleek te saam
lag ik geleund aan 't open raam.
Een wapperende koelte woei
met warmen geur van appelbloei
voorbij mijn luisterend gezicht
en roerde de gordijnen licht.
Rondom het witte ledikant
waarde de adem uit het land.
Uw handje hing, een geel ivoor
in slapen af als een trezoor.
Ver achter meentland's zoele vrêe
woelde het hart der koude zee.
De hemel, een scharlaken wiek
hing als de stilte, na muziek.
En half ontwakend wenddet gij
uw droomrig hoofd ter an'dre zij.
Uw oogen op'nend en weer dicht.
Een wolk ging ik langs uw gezicht.
En hebt gij mij bij u herkend
o liefde, in dit klein moment,
zoo zwenk weer heen naar uw verschiet,
want meer genade is er niet.

Martien Beversluis.

5 Mei '27.