De Gids. Jaargang 91

[p. 180]

Maan en ster.

Dien nacht ging d' afgenomen maan
laag langs den hemel met een ster,
die volgde haar steeds even ver
geheel de lange stille baan.

Ik zag ze beiden door het raam
Waar 'k slapeloos der uren gang
herkende⁀aan verren klokkenzang
en 't kalme ruischen van uw âam....

En 'k dacht hoe wij tezamen gaan
den vreemden weg, die leven heet,
waar ik u altijd naast mij weet
en toch zoo ver als ster en maan.

Dien nacht viel door het open raam
van ster en maan één teeder licht;
ik zag de rust van uw gezicht
en bracht getroost mijn handen saâm.

Nico Oosterbeek.