De Gids. Jaargang 89

[p. 54]

Haar einde.

Toen haar liefde voorbij ging en zij vogelvrij
Neerlag, kwam de wind en nam haar licht met zich mede;
En haar doode lichaam bestoof hij lang, en lei
haar stille leden, oogen en mond, diep beneden.

Groot en onafwendbaar komt de nacht nu over de
Verlatenheden; droomenzwaar ligt de aarde onder
Zijn wijde, grijze vlucht. Achter ontlooverde,
Strekkende boomen gaat het licht omlaag en onder.

Olga M.